Creatief schrijven in de korte verhaalvorm vereist dat de lezer zo snel mogelijk figuurlijk bij de haren wordt gepakt. De creatieve schrijver moet het korte verhaal zo dicht bij de actie beginnen als redelijkerwijs mogelijk is. Het verhaal moet heel dicht bij de conclusie van het verhaal beginnen. Korte verhalen zijn erop gericht om personages en scènes te behouden en richten zich meestal op slechts één conflict. Korte verhalen worden altijd naar een plotselinge en onverwachte openbaring gedreven.

Om ideeën op te doen is oefening in het schrijven nodig en je kunt die oefening krijgen door je schrijfvaardigheid te oefenen. Creatieve schrijfimpulsen kunnen de korte verhaalschrijver voorzien van de broodnodige oefening en voordat je begint met het toepassen van de nieuwe vaardigheden die je hier zal, stellen we voor dat je oefent met schrijfimpulsen. Je kunt ze overal op het internet vinden en je moet je schrijfspieren dagelijks oefenen.

 

Hoe beginnen: Navigatietips

Daar zit je dan, gewillig en klaar om het volgende verhaal te schrijven dat je uit wilt brengen. Je hebt het allemaal in je hoofd, maar zonder kennis om het op papier te krijgen. Hier zijn enkele korte verhaaltips die je helpen om je in de eerste versnelling te krijgen.

• Wat wil je hoofdpersoon bereiken?
• Aan het begin, welke belangrijke acties (die morele implicaties hebben) heeft je karakter genomen om zijn of haar doelen te bereiken?
• Zijn er momenteel onverwachte resultaten (gerelateerd aan de vorige acties van het personage) die de emotionele energie van je verhaal zouden kunnen verhogen?
• Is er iets in de omgeving, of dingen die door je personage kunnen worden gezegd, of in de toon of stemming die kunnen helpen bij het vertellen van het verhaal?
• Is er een morele implicatie binnen de keuzes die je personage maakt om tot het hoogtepunt van het verhaal te komen? Wat is de keuze die gemaakt is om het laatste conflict van het verhaal op te lossen?

Je verhaal kan net zo eenvoudig zijn als je eigen levensverhaal. Misschien heeft je volleybalteam van de middelbare school net een grote overwinning behaald toen ze bezig waren met een nog nooit eerder geziene reeks verliezen. Misschien heb je laatst verder gelopen dan je ooit eerder had gelopen en misschien had je het gevoel dat je zou kunnen sterven. Wat je ook schrijft, het verhaal moet belangrijk genoeg zijn om een reden te hebben om verteld te worden. Laat die reden in elk verhaalelement doorschijnen.

Het schrijven van een verhaal is geen toneelstuk. Een verhaal schrijven is iets meer zeggen met je verhaaltools dan alleen wat er gebeurd is. Het schrijven van verhalen heeft een wetenschap, maar het komt samen in een kunst.

Elke schrijver heeft strategieën nodig die op lange termijn werken. Hier zijn er een aantal die voor andere schrijvers in de loop van hun carrière hebben gewerkt.

• Schrijversdagboek – Je geest is een ei en het tijdschrift is de kip. Het bijhouden van een dagboek kweekt introspectie en introspectie creëert ideeën.
• Schrijf veel – Ideeën heeft geen enkele schrijver iets aan zonder de ervaring om het duidelijk en kunstzinnig op papier te zetten.
• Luister – Iedereen praat anders en iedereen heeft een verhaal te vertellen als je goed luistert.
• Let op details en schrijf ze op – Ideeën en een verhaal hebben heeft geen zin voor leken. Daarmee bedoelen we dat de meerderheid van de wereldbevolking nooit een verhaal heeft verkocht. De reden hiervoor is dat ze gewoon geen ervaring hebben met alledaagse dingen levendig genoeg maken om ervoor dat andere personen pagina’s om blijven slaan.
• LEES!

 

Zorg voor een pittige introductie

Vergeet niet dat je een kort verhaal aan het schrijven bent en dat korte verhalen tegen het einde ervan beginnen. Schrijf dus een pittige openingszin. We leven in een snelle wereld en dus al het schrijven moet snel interesse wekken.

Het ongewone

‘Het gevoel dat John had toen hij voor het eerst zijn tanden in menselijk vlees zette, was totaal niet zoals hij had verwacht.’

Dit is een voorbeeld dat voor een lezer een zeer goede reden kan zijn om verder te lezen. Het ongewone is een geweldig middel om aan te haken op de behoefte van een lezer om meer te weten te komen.

Het onverwachte

‘John had niet verwacht toen hij vanochtend wakker werd dat dit zijn laatste dag op aarde zou zijn.’

Dit kan een zeer misleidende opening zijn die de belichaming is van het onverwachte.

Een actie

‘Terwijl het vuur zijn huis verwoest huilt hij, omdat hij ondanks zijn inspanningen ze niet kon redden.’

Deze actie kan misleidend zijn en zal iets zijn om de lezer door te laten lezen.

Een conflict

‘Ze grijpt zijn pols terwijl hij terugtrekt om te slaan en de blik van haar ogen schreeuwt NOOIT MEER.’

Het openen te midden van het conflict is emotioneel grijpend en zal de lezer aanmoedigen om verder te lezen om te zien hoe het conflict wordt opgelost.

Houd dat tijdens de hele lengte van de eerste paragraaf vast, terwijl je onthoudt dat de eerste paragraaf ook het centrale conflict van een kort verhaal moet introduceren via het personage en hun innerlijke conflict, terwijl ze debatteren over hun volgende stappen. De inleiding biedt een intrigerend contrast tussen het verleden en het heden en biedt een keuze aan richtingen naar de toekomst. Verhaal is altijd een kwestie van mogelijke richtingen en je hoofdpersoon komt in een kort verhaal meer ontwikkeld in hun momentum naar een definitieve keuze.

 

Je personages zijn alles

Om personages in je verhaal te schrijven, moet de schrijver meer vertrouwd zijn met het verleden en de attributen van het personage dan daadwerkelijk gepresenteerd wordt aan de lezer. Voordat je aan je verhaal begint, is hier een lijst met dingen waarover je de details moet weten.

Dingen die je mogelijk wel of niet over je personage deelt:

• Naam
• Leeftijd
• Baan
• Afkomst
• Uiterlijk
• Verblijfplaats
• Huisdieren
• Religie
• Hobby’s
• Status van de relatie
• Kinderen of niet
• Persoonlijkheid en temperament
• Favoriete kleur
• Vrienden
• Favoriete maaltijden
• Drugs of alcohol
• Angsten
• Zwakke punten
• Een haatdragend iets
• Geheimen
• Levendige herinneringen
• Ziektes
• Tikken
• Slaappatronen

Het is nuttig voor de schrijver om dit alles te weten, maar het is niet noodzakelijk voor de lezer. De belangrijkste dingen over de personages van je verhaal vallen binnen vier algemene gebieden.

Vier gebieden die de lezer moet weten

• Gedachten – Diep in de gedachten van je personages treden laat zien hoe ze denken. Dit geeft de lezer een kans om angsten, herinneringen en hoop en dromen te leren kennen.
• Uiterlijk – De lezer krijgt een mentaal beeld van het karakter waarover je schrijft. Een baardgroei van drie dagen van het personage zegt iets anders dan een schoongeschoren gezicht.
• Spraak – Hoe spreekt je personage? Stotteren weerspiegelt iets dieper dan iemand die scherp en met een verhoogd volume spreekt.
• Actie – Vermeld niet alleen een heleboel bijzaken, laat precies zien wie dit personage is door je actie betekenis te geven en te definiëren wat voor persoon je karakter is.

 

Beslissen over een standpunt

Je verhaal wordt verteld vanuit een bepaald perspectief. Als schrijver moet je beslissen wie je verhaal gaat vertellen en hoeveel informatie je vanuit dat perspectief wilt vertellen. Je verteller kan worden verbonden aan de actie die zich binnen het verhaal subjectief afspeelt of buiten de actie vallen, waarbij het allemaal objectief wordt gerapporteerd.

• Eerste Persoon – De verteller is een “ik”. De verteller is direct betrokken bij de actie van het verhaal als hoofdpersoon of een secundair personage dat het hele verhaal over de hoofdpersoon vertelt. Dit is het eenvoudigste standpunt voor nieuwe schrijvers.
• Tweede Persoon – Dit standpunt wordt aan de lezer verteld als een “jij” verhaal en maakt de lezer een deelnemer aan de gebeurtenissen die ontwikkelen.
• Derde Persoon – Dit standpunt is de “hij”, “zij” of “het” methode van verhalen vertellen. Deze verteller kan beperkt zijn in kennis of alwetend in hun kennis.
• Beperkt – Vertrouwt op de kennis van één personage. Zonder de aanwezigheid van het personage kan de lezer niets weten.
• Alwetend – Ruimte om het verhaal te verkennen vanuit een goddelijke kennis over elk detail, inclusief de gedachten van personages en hun geheime drijfveren. Karakters zijn transparant voor de lezer.

 

Dialoog moet veel betekenen

Dialoog is wat personages tegen elkaar zeggen (of kunnen interne gedachten zijn die in gedachten worden uitgesproken) binnen je verhaal. Bij elke verandering van spreker moet de schrijver een nieuwe alinea toekennen om de verwarring bij de lezer zo laag mogelijk te houden.

Dialooglabels

Dit zijn waarschijnlijk een van de meest misbruikte literaire apparaten in het schrijven van verhalen. Het standpunt “laat zien, vertel niet”, verklaart alles wat een nieuwe schrijver nodig heeft om alles te begrijpen over dialoogapparaten en het schrijven van verhalen in het algemeen.

“Rennen!”, zei John angstig.

Dit voorbeeld is gewoon grappig voor doorgewinterde schrijvers. Het overmatig gebruik van bijvoeglijke naamwoorden in dialooglabels komt heel vaak voor bij nieuwe schrijvers die zijn opgegroeid met het lezen van dergelijke dingen uit hun grammaticale schoolboeken. Het gebruik van dergelijke bijvoeglijke naamwoorden in de literatuur voor volwassenen is simpelweg vertellen in plaats van dat het getoond wordt.

Hoe kan een verhaalschrijver de angst van John laten zien in plaats van simpelweg te zeggen dat hij bang was?

Inleiding tot bepaalde emotionele gemoedstoestanden kan aan de lezer worden overgebracht door af te leiden dat iemand iets in angst zou kunnen zeggen.

“Rennen!”, schreeuwde John.

Overmatig gebruik van bijvoeglijke naamwoorden is altijd een slechte zaak, dus probeer ze te vervangen door een synoniem dat dit niet is. Context vertelt het overgrote deel van wat de lezer moet weten. Pas op voor overmatig gebruik van bijvoeglijke naamwoorden in dialoog en in al het schrijven. Als de angst eenmaal is geïntroduceerd, dan weet de lezer al dat alles daarna binnen de scène met angst of uit angst gebeurt.

Dialooglabels moeten spaarzaam worden gebruikt. Lees je dialoog door en verander deze indien nodig. Een lezer hoeft niet elke keer als een personage spreekt te weten hoe de woorden naar buiten kwamen. Zodra de toon is gezet, zal de lezer automatisch vanuit de dialoog zelf intuïtief aanvoelen hoe de dialoog wordt gesproken.

Laat de lezer weten waar ze zich bevinden

De omgeving bestaat uit vier algemene gebieden waar het plot plaatsvindt.

• Tijd – Wanneer gebeurt dit? Tijd is verleden, toekomst en heden en ook ’s morgens, ’s middags of ’s avonds. Het is ook nauwkeuriger, maar het komt maar zelden voor dat de schrijver de lezer moet vertellen dat het 4:27 uur op een dinsdag is.
• Locatie – Ben je binnen of buiten of zit je in een huis of appartement. Ben je in de ruimte of op de planeet Krypton? Locatie is belangrijk.
• Context – Is het glas half vol of is het half leeg? Het plaatsen van context is een manier om sfeer te scheppen en wordt beschrijvend geschreven om een kader te bouwen waarin de lezer zal leven gedurende het verhaal. Een Victoriaans herenhuis uit 1800 kan op veel verschillende manieren worden beschreven, maar voor een horrorverhaal is het nodig dat er bepaalde dingen toegelicht worden. Context is het kader voor het verhaal dat je aan het schrijven bent.
• Sfeer – Dit is de gemoedstoestand die de lezer ontleent aan de context. De schrijver bepaalt het kader en de sfeer is het gevoel dat de schrijver achterlaat door de keuzes die hij in de beschrijving heeft gemaakt. De sfeer van een liefdesverhaal is wederom heel anders dan die van een horrorverhaal.

 

Het plot is erg belangrijk

Het plot is hoe de schrijver van het korte verhaal de situatie opstelt. Plot is elke draai en elke bocht die de lezer naar een climax leidt. Plot is wat er gebeurt, de actie, de verhaallijn zelf. Plot komt altijd op een oplossing of een definitief antwoord op elke vraag die in het verhaal wordt gesteld.

Een grondig begrip van de verhaalelementen hebben (de tools van de schrijver) die acties van personages ontwikkelen en het resultaat van die acties, geeft je de tools om je volgende korte verhaal uit te tekenen.

• De haak – De grijphaak die de lezer vastgrijpt en naar binnen trekt om ervoor te zorgen dat ze pagina’s blijven omslaan.
• Conflict – Het ding waar het personage tegenaan loopt. Een conflict kan intern of extern zijn.
• Complicatie – Het ding dat het personage ervan weerhoudt om het doel te bereiken.
• Overgang – Het schrijven dat verandert van scène naar scène of van plaats naar plaats of van tijd naar tijd.
• Flashback – Dingen die eerder gebeurden zijn belangrijk voor het personage hier en nu.
• Climax – De stijgende actie bereikt hier het hoogste punt.
• Vallende actie – De tijd na de climax wanneer het personage geconfronteerd is met het ergste van het conflict en de dingen terugkeren naar normaal (of niet).
• Resolutie – Het belangrijkste probleem is opgelost.

Het plot is slechts een kwestie van brainstormen over ideeën uit het centrale thema van het verhaal. Je weet wat je probeert te zeggen, dus schrijf het op en kijk naar de mogelijke reacties die je personages kunnen hebben op de problemen die zich voordoen.

 

Wat is het probleem?

Conflict is de spanning die je verhaal een begin geeft. Deze spanning komt van de oppositie die een hoofdpersoon moet aangaan, of dat conflict nu van binnenuit of van buitenaf komt. Door binnen de conflicten enige gelijkheid in oppositie te behouden, is je spanning voldoende in evenwicht om een lezer in je verhaal te houden.

Er zijn verschillende soorten conflicten, zoals:

• Mysterie – Een conflict met slechts genoeg uitleg om de lezer te plagen. De schrijver geeft nooit alles weg.
• Overwinning – Goed en kwaad hebben allebei heel wat opties om er als winnaar uit te komen.
• Vooruitgang – Een voortdurende verhoging van de obstakels waar een personage mee te maken krijgt. Het wordt steeds moeilijker.
• Oorzaak – De personages worden meer verantwoordelijk gehouden voor hun acties dan in het echte leven zo is. Personages betalen voor hun fouten en worden flink beloond voor hun nobele daden.
• Verrassing – Een zeer complexe situatie die verhindert dat de lezer de uitkomst kan raden.
• Empathie – Maakt dat de lezer zich identificeert met de personages en situaties waar de lezer zich vanuit zijn eigen leven mee kan identificeren.
• Inzicht – Een openbaring over de aard van de mens.
• Universaliteit – Een betekenisvolle strijd waar alle lezers hetzelfde gevoel over hebben, ook al is de locatie van de strijd uniek voor het verhaal.
• Hoge inzet – Het resultaat is belangrijker dan wat dan ook, omdat de personages waar de lezer van is gaan houden, iets heel belangrijks kunnen verliezen.

Conflict is alles in een verhaal. Conflict is wat Bella naar een weerwolf of een vampier drijft. Zonder conflict is er geen reden om over je personages te schrijven.

 

Schrijf opwaarts

De climax is het keerpunt van het korte verhaal. Het heeft het snelste tempo en is het spannendste deel van het schrijven. Het is het dramatische hoogtepunt.

Succesvolle schrijvers zeggen dat de crisis altijd wordt gepresenteerd als een scène en dat het het moment is waar de lezer al die tijd voor gelezen heeft. Het hoogtepunt is de reden waarom de lezer zijn mentale beenspieren heeft getraind om samen met je personage opwaarts te gaan. Het bereiken van de climax maakte alle wendingen de moeite waard en dus moet je climax de moeite waard zijn en niet slap en teleurstellend.

 

Zorg ervoor dat het allemaal goed komt

De oplossing van alle conflicten moet de lezer tevreden achterlaten. De resolutie is de oplossing voor de problemen van je personage. In het korte verhaal is een complete oplossing voor elk probleem heel moeilijk te bereiken voor een schrijver en het is alleen nodig om de lezer te laten zien dat de personages waar hij/zij omgeeft, op de een of andere manier veranderen door het conflict in het verhaal en deze oplossing.

 

Conclusie

En dat is het. Het korte verhaal is naar verluidt veel moeilijker te volbrengen voor een schrijver dan langere vormen van fictie. Het korte verhaal vereist evenveel detail, maar wordt in weinig woorden geperst. De schrijver moet gebruik maken van elk wapen in zijn/haar arsenaal om tot een compleet verhaal te komen dat ook voor de lezer bevredigend en plezierig is. Dit in een paar woorden doen vereist veel aandacht voor elk detail.

Het schrijven van verhalen is leuk en de moeite waard en iedereen die de hobby opneemt neemt een enorme uitdaging aan. Misschien is het niet voor jou, maar iedereen heeft een paar mooie verhalen te vertellen en door te proberen verlies je hooguit wat tijd.

Veel succes en we hopen snel iets over je te lezen.