Why the Dutch are different: een aanrader

Why the Dutch are different

Met het risico te klinken als een ongeschoolde pleitbezorger moeten we bekennen dat de vraag om nog een ander boek over de geschiedenis en de cultuur van Nederland te bespreken ons niet met onverminderde opwinding vervulde. Snel door de pagina’s bladeren onthulde de verplichte onderwerpen in elk boek over Nederland – de Gouden Eeuw, water, windmolens, landaanwinning, fietsen, drugs, Anne Frank en prostitutie.

Maar tegen de tijd dat we de laatste pagina van de inleiding van het boek bereikte, was onze aarzeling verdwenen en zaten we gretig tot diep in de nacht te lezen Waarom de Nederlanders anders zijn. We moesten vaak lachen en genoten van de gescheidenis over ons vaderland.

De heldhaftigheid om te gaan zoeken

Why the Dutch are Different geeft antwoord op alle vragen die we hadden, maar we durfden ons tijdens de zoektocht niet te vragen wat er om ons heen in Nederland gebeurde. De nieuwe auteur, Ben Coates, is de Engelsman die de moed heeft om zich te midden van de Nederlanders te wagen, vragen te stellen, onderzoek te doen, de goedkope cocktails te drinken en de tijgeroutfit naar Carnaval te dragen.

Hij ontdekt wat de autochtonen denken over zaken als immigranten, sociale zekerheid, Geert Wilders en Zwarte Piet. Door de stippen van grote historische gebeurtenissen – tot en met de actualiteit – met elkaar te verbinden, krijgt de lezer een duidelijke uitleg over wat het betekent om Nederlander te zijn.

De inhoud van het boek is reikt ver, maar is hanteerbaar gesorteerd in zeven hoofdstukken. In elk hoofdstuk reist de auteur naar verschillende Nederlandse steden, waar hij lokale evenementen bijwoont. Elke gebeurtenis wordt ondersteund door historische achtergrondinformatie met een modern commentaar. Een analyse van de Nederlandse tolerantie ten opzichte van prostitutie, drugs, religieuze en politieke overtuigingen is zowel interessant als toegankelijk.

Een dag die wordt besteed aan het onderzoeken en vieren van carnaval in de zuidelijke steden Maastricht, Eindhoven en Breda omvat een discussie over de impact van religieuze verschillen tussen Nederlanders en het land. Het bijwonen van de Amsterdamse museumnacht leidt tot een discussie over de Gouden Eeuw. Een picknick in Drenthe omvat een discussie over de nazi-bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Nederlandse reactie op de bescherming van de joodse burgers.

Dus, Waarom zijn de Nederlanders anders? Het antwoord lijkt verborgen te zitten in de manier waarop de Nederlandse geschiedenis de huidige positie van het land heeft gevormd. Er zijn veel voor de hand liggende factoren zoals waterbeheer, windmolens, een verslaving aan zuivelproducten, fietsen en de overbevolking van zakelijke bijeenkomsten.

Een beter begrip van het land en de bevolking is een voorwaarde om je echt thuis te voelen in Nederland. We kunnen dit boek van harte aanbevelen.

The Art of Living in Amsterdam

The art of living in Amsterdam

Het historische netwerk van concentrische grachten in Amsterdam is in 2010 UNESCO-werelderfgoed geworden. De indrukwekkende architectuur en gevels van dit elegante centrum worden weerspiegeld door de luxe en chique interieurs van de gebouwen. De Italiaanse fotograaf Listri en schrijver Van Ogtrop nemen de lezer mee op een heerlijke fotoreportage van deze verfijnde omgeving, waar het Nederlandse Gouden Eeuw verleden samenkomt met hedendaagse interieurarchitectuur en technologieën in de huizen van kunstenaars, verzamelaars en antiquairs.

Charlotte Brontë’s Secret Love: een meesterwerk

De Meester Jolien Janzing

De Nederlandse schrijfster Jolien Janzing is een expert in de negentiende-eeuwse Engelse literatuur. Een fascinatie die te herleiden is tot een tijd in haar jeugd, toen ze voor het eerst Engelse klassiekers las van de zusters Brontë, Charlotte en Emily, Jane Eyre en Wuthering Heights. En hoewel het voor een vrouw die het grootste deel van haar leven in België heeft gewoond een vreemde zorg lijkt, vormt de ervaring van Janzing de basis voor haar meeslepende literaire werk Charlotte Brontë’s Secret Love, dat onlangs in het Engels vertaald is verschenen.

Oorspronkelijk gepubliceerd als Meester in 2013, concentreert Charlotte Brontë’s Secret Love zich op de periode (1840), waarin Charlotte en Emily Brontë woonden en werkten in Pensionnat Heger, een kostschool voor jonge dames in Brussel. Charlotte wordt verliefd op Constantin Heger, de echtgenoot van de eigenaresse van de school. Deze ellendige ervaring van onbeantwoorde liefde is een cruciale rode draad in het verhaal en wordt later de basis voor het karakter van Jane Eyre in Charlotte Brontë’s gelijknamige roman.

Feitelijke fictie

Dit boek is opgebouwd uit beschikbare informatie over de zusters Brontë en is verder verfraaid tot een leuk verhaal door het toevoegen van fictieve accenten om gaten op te vullen. De meeste personages en plaatsen zijn herkenbaar aan historische teksten. Zo zijn de brieven tussen Charlotte en Constantin in dezelfde toon en stijl geschreven als de oorspronkelijke brieven, maar niet de eigenlijke brieven. Ook de aanvullende verhaallijn van Koning Leopold die een buitenechtelijke relatie aangaat met de Brusselse tiener Arcadia Claret, bevat een royale mix van feit en fictie.

Die aloude duivel die liefde wordt genoemd

Charlotte’s interne strijd is de bron van spanning in de roman. Haar strijd begint met de beslissing om haar verlangen te volgen om te ontsnappen aan de grenzen en verwachtingen als dochter van een pastoor in het verarmde Yorkshire. Ze gaat in het buitenland studeren in de kosmopolitische stad Brussel. Bij haar aankomst op het internaat herinneren haar religie, kleding, taal en zus haar er voortdurend aan dat ze niet thuishoort in deze nieuwe wereld en dat haar voortbestaan afhankelijk is van de kracht van haar eigen karakter.

Verliefd zijn is voor Charlotte de drijvende kracht die haar door dagen van tegenspoed drijft. Veel lezers zullen het moeilijk vinden om te identificeren met de mannelijke listen die Constantin gebruikt om de jonge Charlotte te verleiden. Toch is haar dwangmatige behoefte om door hem erkend te worden, zelfs met het volle bewustzijn dat de situatie niet bevorderlijk is voor een relatie, bekend bij veel liefdesverhalen.

De locaties

Janzings’ beschrijvingen van cultuur, klasse en religie brengen de lezer tussen Brussel en de veengebieden van Yorkshire in de jaren 1840. Het contrast tussen de theehuizen en kleermakerijen die Arcadia en haar moeder bezochten (en de Belgische kades met mannen die voor Charlotte ruiken naar ‘een sterke geur van vis, zweet en koolsoep’, dat niet super goor vindt) is veelomvattend en toch naadloos geschreven.

Jolien Janzing schrijft al sinds haar tienerjaren. Ze woont nog steeds in België en werkt als journalist en romanschrijfster. Charlotte Brontë’s Secret Love is haar tweede roman. Prachtig vertaald in het Engels door Paul Vincent en is ook vertaald in het Duits, Frans en Turks. Het boek werd geselecteerd voor Books at Berlinale en de filmrechten op het boek zijn verkocht aan David P. Kelly Films.

The Dyslexic Hearts Club: een aanrader!

The Dyslexic Hearts Club

The Dyslexic Hearts Club, oorspronkelijk gepubliceerd in 2014, is de tweede roman van Hanneke Hendrix. Hanneke Hendrix, geboren in 1980, groeide op in een kleine zuidelijke stad in Nederland. Ze studeerde schrijven aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en filosofie aan de Radboud Universiteit van Nijmegen. Als schrijfster schrijft Hendrix voor literaire productiebedrijven, radio, podcasts, theatergroepen, festivals en diverse tijdschriften. Haar eerste boek De Verjaardagen werd genomineerd voor de Diorafteprijs, de Academia Debuutprijs en de Vrouw- en Cultuurprijs.

In wezen is dit het verhaal van drie vrouwen die onder politiebewaking uit een bewaakte brandwondenunit ontsnappen om aan een gekke roadtrip te beginnen. Hun escapades krijgen brede publieke belangstelling, omdat de media dagelijks updates verspreiden over hun pogingen om gevangenschap te vermijden.

Drie rokende vrouwen

Het verhaal opent met drie vrouwen die een kleine ziekenhuiskamer delen. Alle drie hebben ernstige brandwonden van niet-ongevallige aard en worden vastgehouden in de kamer in afwachting van een gerechtelijk onderzoek. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Anna van Veen. Ze raakt al snel verstrengeld in het leven van haar twee kamergenoten, omdat ze persoonlijke verhalen met elkaar delen om de lange lege dagen in een kleine, besloten ruimte te verwerken.

Het tempo versnelt als de drie uit het ziekenhuis ontsnappen, een auto stelen en een landelijke achtervolging op gang brengen die de aandacht van het Nederlandse publiek trekt. Onderweg wordt de lezer blootgesteld aan verdere details van de situaties die ertoe leiden dat de vrouwen elkaar in het ziekenhuis ontmoeten. Extra personages worden geïntroduceerd als de drie kleding, voedsel, geld en voertuigen stelen in hun race om de autoriteiten te ontwijken.

Het plezier van relschoppen

Beschreven als eigenzinnig en bizar, kunnen de personages, de dialoog en het plot niet onder de loep worden genomen – maar toch is dit op de een of andere manier onderdeel van de pret. De persoonlijke verhalen die de drie vrouwen elkaar vertellen ontrafelen om meer feiten en minder fantasie op te nemen naarmate het verhaal vordert. Het is een effectief hulpmiddel dat Hendrix heeft gebruikt om ervoor te zorgen dat de lezer pagina’s om blijft slaan.

De titel van de roman verwijst naar de naam die de vrouwen zichzelf geven als ze ontdekken dat ze de eigenschap delen dat ze de gevoelens die ze hebben niet kunnen begrijpen, ook al hebben anderen de gevoelens vele malen aan hen uitgelegd. Het heeft ook betrekking op het lied van Paul Westerberg Dyslexic Hearts uit 1992.

De Dyslexic Hearts Club is een onderhoudend en makkelijk om te lezen. Vertaler David Doherty heeft de zwarte humor vakkundig verwerkt in de Engelse versie van de roman, die in 2016 werd gepubliceerd door World Editions. Met duidelijke overeenkomsten met de film Thelma en Louise smeekt deze roman om de eerste Nederlandse roadmovie te worden. De Dyslexic Hearts Club werd in 2014 genomineerd voor de BNG Literaire Prijs.

The Dutch and their bikes: alles over het favoriete vervoermiddel van Nederlanders

The Dutch and their bikes

Boeken over de Nederlandse fietscultuur blijven groeien in populariteit en elk jaar verschijnen er meer titels op de boekenplanken. Vier jaar geleden publiceerde de Amerikaanse fotojournalist Shirley Agudo, langdurig in Nederland woonachtig, Bicycle Mania, met lovende kritieken van internationale lezers.

Voortbordurend op ditzelfde thema heeft Agudo onlangs een nieuwe uitgebreide versie van haar eerste boek uitgebracht, met de titel The Dutch and Their Bikes: Scenes from a Nation of Cyclists. Dit nieuwe salontafelboek toont ongeveer 700 foto’s van Nederlanders die fietsen – een activiteit die inherent is aan hun dagelijks leven. De foto’s zijn losjes gerangschikt op thema: transport, kleuren, weer, leeftijd, dieren en speciale gelegenheden.

Het boek opent met een deel van goed onderzochte feiten over fietsen in Nederland, waaronder wat er gebeurt met fietsen die langdurig in de openbare ruimte staan (dat wil zeggen, ze worden weggehaald en naar het Fietsdepot gebracht om voor tien euro teruggevonden te worden door hun eigenaren, hoewel 70% van deze fietsen niet opgehaald wordt). Door het toevoegen van een korte lijst van fietsinnovaties, ondersteund door zowel de lokale als nationale overheid, benadrukt Agudo het belang van de fiets voor het milieu en de economie van Nederland.

Op de 352 pagina’s van het boek staan commentaren van een breed scala aan mensen die op de een of andere manier betrokken zijn bij de fietscultuur in Nederland, waaronder mensen die werkzaam zijn bij verschillende overheidsfunctionarissen, transportorganisaties, fietsorganisaties, fietsbedrijven, fietsfabrikanten en online fietsfora. Vaak worden informatie en meningen herhaald, waardoor de voordelen van het fietsen voor zowel het individu als de gemeenschap worden herhaald.

The Dutch and Their Bikes is een geschenk voor de toeristische sector van Nederland. De foto’s tonen de Nederlanders als een ongebonden, milieubewuste, stoere bevolking die het eenvoudige plezier van het fietsen kennen en het als hun favoriete vervoermiddel hebben geadopteerd. Fietsen wordt internationaal erkend als een plezierige en milieuvriendelijke activiteit. Door de fiets te identificeren als een integraal onderdeel van de Nederlandse cultuur, heeft Shirley Agudo nog een reden toegevoegd voor bezoekers om te komen ervaren waar het in Nederland om draait.